کاوش موضوع خوارزمشاهیان

امپراتوری خوارزمشاهی (در منابع غربی) یا خوارزمشاهیان، یک امپراتوری تُرک‌نژاد با فرهنگ ترکی-ایرانی و سنی مذهب بود که تُرکان آسیای میانه آن را بنا نهادند. این دولت از ۱۰۷۷ تا ۱۲۳۱ میلادی؛ به مدت ۱۵۴ سال بر ایران بزرگ و آسیای مرکزی حاکم بود. خوارزمشاهیان ابتدا به عنوان دولتی دست‌نشانده از طرف امپراتوری سلجوقی بوده و پس از مدتی، به صورت پادشاهی مستقل حکومت کردند. بنیان‌گذار این دودمان، فردی بنام انوشتکین بود که در سال ۱۰۷۷ میلادی ملکشاه سلجوقی او را به عنوان شحنه و حاکم خوارزم منصوب کرد. فرزندان انوشتکین (تا پیش از ۱۱۵۷ میلادی) به نمایندگی از پادشاهان سلجوقی بر خوارزم حکمرانی می‌کردند. مورخان قرون وسطی مانند حافظ ابرو و رشیدالدین فضل‌الله همدانی بر این باور بودند که انوشتکین از قبیله بیگدلی از ترکان اوغوز است، در حالی که کافسوغلو مورخ ترک می‌گوید انوشتکین از قوم چگل بود و مورخ باشقیر، زکی ولیدی بر این باور است که وی از تبار قبچاق‌ها، قانقلی‌ها، یا اویغورها بوده است. وسعت قلمرو این امپراتوری در سال ۱۲۱۸ میلادی و پیش از حمله مغول به ایران، بیش از ۳٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع بوده است.... بیشتر در ویکی پدیا